İŞ YERİ İHTİYACI SEBEBİYLE MECURUN TAHLİYESİ DAVASI

MECURUN MÜLKİYETİNİN DAVACI ŞİRKET TARAFINDAN TAPUDA DEVİR YOLUYLA SATIN ALINDIĞI – ŞİRKETİN İHTİYACI SEBEBİYLE TAHLİYE DAVASI AÇILDIĞI – DAVACI ŞİRKETİN İŞ YERİ İHTİYACININ SAMİMİ VE SÜREKLİ OLDUĞU VE DAVANIN YASAL DELİLLERLE İSPAT EDİLDİĞİ – MAHKEME KARARININ USUL VE ESAS YÖNÜNDEN HUKUKA UYGUN OLDUĞU – İSTİNAF KANUN YOLU BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİ GEREĞİ

İstanbul BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
35. Hukuk Dairesi
Esas: 2016 / 110
Karar: 2016 / 107
Karar Tarihi: 13.12.2016

ÖZET: Mecurun mülkiyetinin davacı şirket tarafından tapuda devir yoluyla satın alındığını, davacı şirketin ihtiyacı sebebiyle tahliye davası açıldığı, davacı şirketin iş yeri ihtiyacının samimi ve sürekli olduğu, davanın yasal delillerle ispat edildiği görülmüştür. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlara, yasal gerektirici nedenlere göre karar verilmiş olması sebebiyle, İncelenen mahkeme kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu, istinaf sebepleri yerinde olmadığından istinaf kanun yolu başvurusunun esastan reddine, karar vermek gerekmiştir.

(6098 S. K. m. 350) (6100 S. K. m. 353)

Dairemizde bulunan istinaf başvurusunun yapılan açık incelemesi sonunda,

GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ DÜŞÜNÜLDÜ;

Dava dilekçesinde; iş yeri ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesi istenmiştir. İlk derece mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm hakkında davalı istinaf talebinde bulunmuştur.

İstinaf isteminde usul işlemlerinin tamam olduğu anlaşıldıktan sonra İlk derece mahkemesinin dosyasındaki bütün belgeler ve dosya hakkındaki dairemiz üyesi tarafından düzenlenen rapor incelendi,

İstinaf kanun yolu başvuru dilekçesinin ve davanın esası istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılan ön inceleme ve asıl inceleme sonunda dosyada dairemizce karar verilmesi için eksiklik bulunmadığı anlaşıldı.

Davacı: Davalının kiracı olarak bulunduğu Seyit Nizam Mah. Demirciler Sitesi 8.Cadde No:33 Zeytinburnu adresindeki iş yerini 02.02.2015 tarihinde satın aldığını, kendisinin Demirciler Sitesi 8. Cadde No:11-13-15-17 Zeytinburnu adresindeki iş yerlerinde kiracı olarak bulunduğunu, davalının kiracı olarak çalıştığı yere ihtiyacı olduğunu bu sebeple davalının tahliyesine karar verilmesini istemiştir.

Davalı: Dava konusu iş yerine masraflar yaptıklarını, bu iş yerinde müşterilerce tanındığını, davacının birden çok iş yerinin bulunduğunu, oraların birinde faaliyetine devam edebileceğini ihtiyacının samimi olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme: İhtiyacın samimi ve zorunlu olduğunu kabul ederek davalının kiralanandan tahliyesine karar vermiştir.

Davalı taraf: İş yeri ihtiyacının samimi olmaması sebebiyle tahliye yönündeki mahkeme kararının kaldırılmasını istemiştir.

DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE GEREKÇE:

Türk Borçlar Kanunu 350.nci Maddesi “Kiraya veren, kira sözleşmesini;

1. Kiralananı kendisi, eşi, altsoyu, üstsoyu veya kanun gereği bakmakla yükümlü olduğu diğer kişiler için konut ya da işyeri gereksinimi sebebiyle kullanma zorunluluğu varsa,

2. Kiralananın yeniden inşası veya imarı amacıyla esaslı onarımı, genişletilmesi ya da değiştirilmesi gerekli ve bu işler sırasında kiralananın kullanımı imkânsız ise belirli süreli sözleşmelerde sürenin sonunda, belirsiz süreli sözleşmelerde kiraya ilişkin genel hükümlere göre fesih dönemine ve fesih bildirimi için öngörülen sürelere uyularak belirlenecek tarihten başlayarak bir ay içinde açacağı dava ile sona erdirebilir.

Yargılama konusu olayda: Bir örneği dosyada bulunan varlığı ile muhtevasına taraflarca itiraz edilmeyen kira sözleşmesi ile Seyit Nizam Mah. Demirciler Sitesi 8. Cadde No:33 Zeytinburnu adresindeki iş yerinin 01.09.2009 başlangıç tarihli olarak A. E. Y. tarafından davalı şirkete bir yıllığına aylık 3.250,00 TL bedelle kiralandığı, mecurun mülkiyetinin 02.02.2015 tarihinde davacı şirket tarafından tapuda devir yoluyla satın alındığını, davacı şirketin ihtiyacı sebebiyle tahliye davası açıldığı, davacı şirketin iş yeri ihtiyacının samimi ve sürekli olduğu, davanın yasal delillerle ispat edildiği görülmüştür.

Dairemiz ilk derece mahkemesi kararını hem maddi olay, hem de hukuka uygunluk bakımından incelemeye tabi tutarak tespit edilen yargılama hatalarını bizzat düzeltmek amacıyla yapılan inceleme sonunda; dairemizce duruşma yapılmasına gerek olmadığı, Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlara, yasal gerektirici nedenlere göre karar verilmiş olması sebebiyle, İncelenen mahkeme kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu, istinaf sebepleri yerinde olmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b maddesi gereğince istinaf kanun yolu başvurusunun esastan reddine, karar vermek gerekmiştir.

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle,

İlk derece mahkemesi kararı hukuka uygun olduğundan HMK 353/1-b maddesi gereğince İSTİNAF KANUN YOLU BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE,

Peşin yatırılan istinaf harcının mahsubuna, gider avansından kalanın talep halinde yatırana iadesine,

İstinaf harcı ve posta masrafının istinaf talebinde bulunanın üzerinde bırakılmasına,

Dair karar dosya üzerinde, tarafların ve vekillerinin yokluğunda oybirliği ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu 362/1-b maddesi gereğince KESİN olarak verildi, açıkça anlatıldı. 13/12/2016