Davalının Tacir Olduğu
T.C YARGITAY
11.Hukuk Dairesi
Esas: 1999 / 9211
Karar: 2000 / 40
Karar Tarihi: 17.01.2000
ÖZET: Davalı tacir olup ticari müesseseyi ilgilendiren fiil ve işler ticari iş sayılır. Bu durumda reeskont faiz oranında temerrüt faizine hükmedilmesi gerekir.
(6762 S. K. m. 3) (3095 S. K. m. 2)
Dava: Taraflar arasındaki davanın Ankara 8. Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 9.9.1999 tarih ve 1999/505-1999/880 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Tazminat Davası
Karar: Davacı vekili, davalı şirkete ait aracın, müvekkile ait otobüse çarparak hasarlandırdığını, kazada davalı sürücünün 6/8 oranında kusurlu olduğunu ileri sürerek, kusura isabet eden 44.268.589 liranın olay tarihinden itibaren reeskont oranı üzerinden faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, sürücünün kusuru ve poliçe limiti nazara alınarak, masraf ve faiz yürütülmeksizin karar verilmesini istemiş diğer davalılar davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulü ile 44.268.584 liranın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Ticari Müesseseyi İlgilendiren Fiil Ve İşlerin Ticari İş Niteliği
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, haksız eylemden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Kazada asli kusur verilen davalı sürücünün kullandığı aracın maliki diğer davalı şirkettir. Şirketin envanterinde kayıtlı aracın, ticari işletmenin bir parçası olması karşısında TTK. Nun 3. maddesi gereği, ticari işletmeyi ilgilendiren tüm işlemlerin ticari iş olmasına ve 3095 sayılı yasanın 2/3. maddesi gereğince de, ticari işlerde temerrüt faizinin T.C. Merkez Bankası’nın kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont oranı üzerinden istenebileceğine göre, talep gibi reeskont oranı üzerinden faize karar vermek gerekirken yazılı şekilde yasal faize karar verilmesi doğru görülmemiştir. Ancak anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın HUMK.nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
Reeskont Faiz Oranında Temerrüt Faizine Hükmedilmesi Gereği
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın hüküm fıkrasının 1. bendindeki <yasal> ibaresinin çıkarılarak yerine <% 80 ve değişen oranlar infaz sırasında nazara alınmak üzere reeskont oranı üzerinden> ibaresinin eklenmesine, aynı maddenin son cümlesindeki <davacı tarafın reeskont faizi uygulanması isteklerinin reddine> ibaresinin de hükümden çıkarılmasına, kararın HUMK.nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17.01.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.