Davacı İşçinin Emekli Olmak Amacıyla İşyerinden Ayrıldığı
T.C YARGITAY
9.Hukuk Dairesi
Esas: 1999 / 18215
Karar: 2000 / 318
Karar Tarihi: 26.01.2000
ÖZET: İşveren ihbar ve kıdem tazminatının çekle ödendiğine dair belgeler sunmuştur. Mahkemece bunlar dikkate alınarak hüküm kurulurken önceki dönemin hesaba katılmaması gerekir. Son döneme gelince davacı işçi 31.01.1997 tarihinde emekli olmak amacı ile işyerinden ayrılmıştır. Bu olgu davacının bizzat Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğüne 14.02.1997 tarihinde verdiği dilekçesi ile doğrulanmaktadır. Bu itibarla emeklilik nedeni ile işyerinden ayrıldığı düşünülerek davacının son çalışma dönemi için ihbar tazminatına da hak kazanmadığı sonucuna varılmalıdır.
(1475 S. K. m. 13, 14)
İşçi Alacakları Davası
Dava : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, ücret alacağı ile fazla mesai alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Karar: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
İşverenin Sunduğu Tazminatların Ödendiğine Dair Belgelerin Dikkate Alınarak Hüküm Kurulacağı
2- Davacı işçi 08.05.1978 tarihinde işe girerek çalışmaya başlamış ve daha sonra işyerinin özelleştirildiği 14.12.1992 fesih tarihine kadar bu çalışmasını sürdürmüştür. Anılan tarihte ihbar tazminatı olarak davacıya 7.291.031 TL çekle ödenmiş olup kıdem tazminatı da taksitler halinde yine çekle 85.997.794 TL ödenmiştir. Yargılama sırasında bu her iki tazminat için tahakkuku yapılan belgeler mahkemeye ibraz edilmiştir. Mahkemece tahakkuk belgelerinde davacı işçinin imzası olmadığı için bunlara itibar edilmemiş ise de ödemeyi doğrulayan belgeler temyiz aşamasında temyiz dilekçesi ile birlikte ibraz edilmiştir. Birbirini doğrulayan bu belgeler dikkate alındığında ihbar tazminatı da ödenmek sureti ile önceki, dönemin tasfiye edildiği, özelleştirme gibi işyerinin işvereninde değişiklikler sonucunu doğuran böyle bir işleme tabi tutulmasının kaçınılmaz olduğu da normal karşılanmalıdır. Böyle olunca hesaplamada önceki dönemin dikkate alınması hatalıdır.
Son döneme gelince, dosya içeriğine göre davacı işçi 31.01.1997 tarihinde emekli olmak amacı ile işyerinden ayrılmıştır. Bu olgu davacının bizzat Sosyal Sigortalar Kurumu Genel Müdürlüğüne 14.02.1997 tarihinde verdiği dilekçesi ile doğrulanmaktadır. Bu itibarla emeklilik nedeni ile işyerinden ayrıldığı düşünülerek davacının son çalışma dönemi için ihbar tazminatına da hak kazanmadığı sonucuna varılmalıdır. Davacı tanıkları esasen bu konuda çelişkili beyanlarda bulunmuş olup onların anlatımlarına da değer verilemez.
Davacının Son Çalışma Dönemi İçin İhbar Tazminatı İsteyemeyeceği
Anlatılan bu hususlar karşısında davacıya ödenen kıdem tazminatının eksik olup olmadığı üzerinde durulmalı, bunun içinde son dönemle ilgili hesaplama yapılarak davacı yararına bir fark oluştuğu takdirde fark kıdem tazminatı hüküm altına alınmalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.01.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.