Arabuluculuk Sürecinin Planlanması

Arabuluculuk süreci,  tarafar  ile arabulucu arasında  yapılan ortak ve özel  toplantılar / görüşmeler ve iletişimin bir karışımından oluşur. Olası en iyi sonucu elde etmek için arabulucu, her bir arabuluculuk sürecinde faaliyetleri dikkatli bir şekilde planlamalı ve tarafların onayını almalıdır.

Kolaylaştırıcı arabuluculuğun aşamalarına  ilişkin  klasik model, belirli bir arabuluculuk faaliyeti için özel bir yapı oluşturmak isteyen arabuluculara yardımcı olacaktır. Arabulucu klasik modeli temel alarak, tarafarın ve uyuşmazlığın özelliklerine, tarafarın ihtiyaçlarına ve menfaatlerine göre arabuluculuk faaliyetinin duvarlarını ve çatısını oluşturur.

Bunun yanında,  tarafarın  içinde bulundukları durum, kendi  tarzı ve nitelikleri, süre sınırlamaları,  hukuki  çerçeve, mevcut  kaynaklar,  tarafarın  uygunluk  durumu,  tercihleri, arabulucunun müdahale türü, taraf avukatları ve üçüncü kişilerin sürece katılımı ve diğer  ilgili unsurlar dikkate alınmalıdır. Tüm bu değişkenler, arabuluculuk sürecinin nihai görüntüsünü etkilemektedir. Bütün sorunlar için tek bir çözüm yoktur. Bu nedenle her bir arabuluculuk faaliyeti birbirinden farklıdır.

Bunu  örneklerle  açıklayacak  olursak:  Tarafarın  birbirleri  ile  karşılaştıklarında  rahatsız olduklarını veya kendilerini güvende hissetmediklerini düşünelim. Bu durumda, arabulucunun sürece özel görüşmelerle başlaması daha akıllıca olacaktır. Eğer yasal düzenlemeler gereği arabuluculuk için nihai bir tarih öngörülüyor ise arabulucu bu tarihe göre arabuluculuk oturumlarının süresini ve sayısını planlamalıdır. Tarafar rahat hissetmiyor veya avukatlar birlikte görüşme yapma konusunda ısrarcı ise arabulucu tarafarı ve avukatlarını ayırmaya çalışmamalıdır.