Usul Ve Yasaya Uygun Olan Hükmün Onanması Gerektiği

T.C YARGITAY

11.Hukuk Dairesi

Esas: 1999 / 9507

Karar: 2000 / 257

Karar Tarihi: 24.01.2000

ÖZET: Dava dosyası içerisindeki bilgi ve bilgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacının 1991 yılından beri söz konusu sahayı filen kullandığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.

(1086 S. K. m. 436)

Dava: Taraflar arasındaki davanın Zonguldak 2. Sulh Hukuk Mahkemesince görülerek verilen 22.6.1999 tarih ve 1998/730-1999/339 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi Verda Çiçekli tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Alacak Davası

Karar: Davacı vekili, müvekkili ile davalı idare arasında Karadan 16.no’lu sahanın rödevans karşılığı işletilmesine ilişkin 20.1.1997 tarihli sözleşme imzalandığını, anılan sözleşmenin 7.A maddesi gereğince, davalıca ilgili merciler nezdinde gerekil işlemler yapılarak intifa hakkının alınması ve orman irtifak hakkının kurulması işlemlerinin yerin tesliminden önce yapılması gerektiği, davalının ise yeri kendilerine sözleşmeye uygun teslim edilmediğini, davalının kaçak ocakların imhasına ilişkin olarak kendilerinden aldığı paranın haksız olarak tahsil edildiğini ileri sürerek, 178.992.463 liranın davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, dava konusu sahanın 1991 yılında davacı firma tarafından kiralandığını, kira sözleşmesinin 10.5.1996 tarihinde sona ermiş ise de, davacı ile 27.5.1996 tarihinde yapılan protokolle yeni ihale sonuna kadar sahanın davacı tarafından işletilmesinin kararlaştırıldığını, kaçak ocakların saha davacının elinde iken açıldığını ve kapatma masraflarının davacıya ait olduğunu savunmuştur.

Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, dava konusu imha edilen ocakların hangi tarihte açıldığının kanıtlanamadığı, esasen davacının dava konusu taşınmazdan sözleşme öncesi ve sonrasında el çekmediği, sözleşme gereğince imha masraflarının kiracı firmaya ait olduğu, bu nedenle iddianın yerinde bulunmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.

Davacının Bin Dokuz Yüz Doksan Bir Yılından Beri Söz Konusu Sahayı Filen Kullandığının Anlaşıldığı

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve bilgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacının 1991 yılından beri söz konusu sahayı filen kullandığının anlaşılmasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazının reddi ile kararın onanması gerekmiştir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 710.000 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24.01.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.