İşyerinde cinsel tacize uğrayan işçinin maddi manevi tazminat talebine ilişkin yargıtay kararı
Yargıtay 9.HD. 01.11.2013 Tarih , 2011/23584 E, 2013/27729 K
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işverenin cinsel tacizi üzerine iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini belirterek, maddî ve manevî tazminat istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kesinleşen ceza mahkemesi kararı ile eylemin sabit olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, iş sözleşmesinin, işçi taralından İş Kanunu’nun 24/11 bendi uyarınca haklı nedenle bildirimsiz feshi nedeniyle İş Kanunu’nun 26/2. maddesindeki maddî ve manevî tazminat koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği noktasındadır.
Somut olayda, kesinleşen ceza mahkemesi dosyasına göre, davacının, davalıya ait işyerinde sekreter olarak 27.06.2008 gününde belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalışmaya başladığı, davalının, davacıdan çay getirmesini istediği ve davacının çayı götürdüğü sırada davalının, davacıya cinsel tacizde bulunduğu, davacının da iş sözleşmesini İş Kanunu’nun 24/11 bendine göre haklı nedenle bildirimsiz olarak feshettiği anlaşılmaktadır.
Davacı, 3.000,00 TL maddî ve 5.000,00 TL manevî tazminatın hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, ceza mahkemesince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğini ve iddianın yersiz olduğunu belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin 27.06.2008 gününde sona erdiği, davacının 02.05.2009 gününde başka bir yerde işe girdiği, işsiz kaldığı süre için asgari ücret üzerinden hesaplanan 4.497,00 TL maddî zararın bulunduğu, bu miktardan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 325. maddesine göre % 30 oranında hakkaniyet indirimi yapılıp dava dilekçesinde istenen 3.000,00 TL maddî tazminat ile 5.000,00 TL manevî tazminat hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda davacı, iş sözleşmesini işverenin cinsel tacizi nedeniyle îş Kanunu’nun 24/11 bendine göre haklı nedenle bildirimsiz olarak feshetmiştir. Kesinleşen ceza mahkemesi dosyasına göre, davalının eylemi sabit olup, mahkemenin manevî tazminat yönünden kabulü yerindedir.
İş sözleşmesinin, işçi veya işveren tarafından İş Kanunu’nun 24/11 veya 25/11 benlerine göre haklı nedenle bildirimsiz feshi hâlinde, sözleşmeyi fesheden tarafın, karşı taraftan maddî ve manevî tazminat isteyebileceği, Yasanın 26. maddesinin 2. fıkrasında belirtilmiştir. Öğretide de, bu gibi durumlarda her iki tazminatın da istenebileceği, zarar görenin; zararmı, hukuka aykırılığı ve illiyet bağını ispat etmesinin yeterli olacağı dile getirilmektedir.
Davacı işçi, söz konusu haksız saldırıya işe başladığı gün maruz kalmıştır. Taraflar arasındaki iş sözleşmesi belirsiz sürelidir. Davacı, iş sözleşmesinin feshi nedeniyle somut maddî bir zararı olduğunu ispat edememiştir. Davacının maddî tazminat isteyebilmesi için, sözleşmenin asgari süreli veya belirli süreli olması ve kalan süreye ait ücret alacağı bulunması veya sözleşmede ceza koşulunun kararlaştırılmış olması gerekir. Bu nedenle somut olayda, maddî tazminatın koşulları gerçekleşmemiştir.
Mahkemece, maddî tazminat isteğinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.