Hayata kast, mutlak ve özel boşanma sebeplerinden olup, Türk Medeni Kanunu’nun 162. Maddesinde düzenlenmiştir. Maddeye göre;

“Eşlerden her biri diğeri tarafından hayatına kastedilmesi veya kendisine pek kötü davranılması ya da ağır derecede onur kırıcı bir davranışta bulunulması sebebiyle boşanma davası açabilir.
Davaya hakkı olan eşin boşanma sebebini öğrenmesinden başlayarak altı ay ve her halde bu sebebin doğumunun üzerinden beş yıl geçmekle dava hakkı düşer.
Affeden tarafın dava hakkı yoktur.”

Görüleceği üzere, 162. Maddede, iki ayrı boşanma sebebi yer almaktadır. Bunlardan biri hayata kast, diğeri ise pek kötü veya onur kırıcı davranıştır. Bu iki boşanma sebebi, birbirinden bağımsızdır.

Eşlerden birinin, diğerini öldürmeye yönelik herhangi bir eylemi, boşanma kararı verilmesi için yeterlidir. Bu eylemin, diğer eş için, evlilik birliğini çekilmez hale getirip getirmediğinin sorgulanmasına dahi gerek yoktur. Öldürülme tehlikesi yaşayan eşin, diğer eş ile aynı evde yaşaması, evliliği sürdürmesi, kendisinden beklenemez.

Öldürme kastı ile kullanılan araçlar, öldürmeye elverişli olmasa da, amaç öldürmeye yönelik ise, hayata kast eylemi gerçekleşmiş sayılmalıdır.

Hayata kast eylemi, eşe değil de, eşin herhangi bir yakınına karşı işlenmiş ise, bu gibi durumlarda, hayata kast nedeniyle boşanma davası değil, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle veya suç işleme nedeniyle boşanma davası açılabilir. Dolayısı ile eylemin, bizzat eşe yöneltilmesi, hayata kast nedeniyle boşanma davası açılabilmesinin şartlarındandır.

Sadece öldürmeye teşebbüs eylemleri değil, intihara teşvik eylemleri de, hayata kast nedeniyle boşanma konusu yapılabilir. Ancak ne kadar ciddi olursa olsun, ölümle tehdit, hayata kast kavramında kabul edilmemektedir.

Eylemin, kasten yapılmış olması gerekmektedir. Bu nedenle, tedbirsizlik veya dikkatsizlikle, diğer eşin hayatının tehlikeye girmesi durumunda, kasttan bahsedilemeyecektir. Özetle, eylemi yapan eşin, diğer eşi öldürme amacı ispatlanmadığı sürece, hayata kasttan bahsedilemeyecektir.

Ceza Mahkemesinin, boşanma davasına konu olan eylem hakkında maddi olayı tespit eden kararı hukuk hakimini bağlar. Bu nedenle aile mahkemesi hakimi, ceza mahkemesinin sonucunu bekletici mesele yapmalıdır.