Denetimli serbestlik imza ihlali nedir? Denetimli serbestlik ihlali nedir?

Denetimli serbestlik imza ihlali

Denetimli serbestlik imza ihlali, denetimli serbestlikte en çok karşılaşılan ihlal türüdür. İmza atmaya gitmeme denetimli serbestliğin ilahidir. Üst üste iki defa imza ihlali yapan hükümlülerin denetimli serbestlik kararı geri alınır. Denetimli serbestlik imza ihlali, hükümlerinin nasıl uygulanacağı Denetimli Serbestlik Yönetmeliği’nde (5.03.2013 tarihli ve 28578 sayılı Resmî Gazete) düzenlenmiştir.

Hükümlü, tahliye olduktan sonraki 3 (üç) gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmek zorundadır. 3 (üç) günlük müracaat sürenin bitiminden itibaren 2 (iki) gün içinde müdürlüğe müracaat etmeyen hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK’nın 292. maddesi gereğince (hükümlü ve tutuklunun kaçması hükümleri) soruşturma başlatılır. Bu hüküm, kapalı cezaevine iade kararı verilen ancak 2 (iki) gün içinde en yakın Cumhuriyet başsavcılığına müracaat etmeyen hükümlüler açısından da uygulanır.

Hükümlünün tahliyeden sonraki 3 (üç) gün içinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’ne başvurması gerekir. Tahliyeden sonraki 3 (üç) gün içinde Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’ne başvurmayan hükümlü şartlı tahliye hakkını kaybeder ve yeniden cezaevine alınır.

Hükümlünün Müdürlükçe belirlenen programı ihlal etmesi durumunda denetimli serbestlik kanunu ihlal edilmiş olmaktadır. Denetimli Serbestlik Müdürlüğü’nce belirlenen programı 2 (iki) defa uymama programa uymamada ısrar olarak kabul edilmektedir.

İmza ihlali durumunda ne olur

İmza ihlali durumunda ne olur? Hakkında infaz hâkimliği tarafından cezanın koşullu salıverilmeye kadar denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz edilmesi karar verilmesine rağmen Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne müracaat etmesi gereken sürenin bitiminden itibaren 2 (iki) gün geçmiş olmasına karşın müracaat etmeyen hükümlüler ile kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmesine rağmen 2 (iki) gün içinde en yakın Cumhuriyet başsavcılığına teslim olmayan hükümlüler hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 292. (hükümlü ve tutuklunun kaçması) ve 293. (etkin pişmanlık) hükümleri uygulanır.

Kaç kez imza ihlali yapılırsa denetimli serbestlik iptal edilir

Denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmesi gereken sürenin bitiminden itibaren 2 (iki) gün geçmiş olmasına karşın müracaat etmeyen hükümlüler ile kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmesine rağmen 2 (iki) gün içinde en yakın Cumhuriyet başsavcılığına teslim olmayan hükümlülerin tedbir iptal olunur.

Denetimli serbestlik ihlali nedir

Hükümlü olan kişi denetimli serbestlik kanunu ile öngörülen koşullara uyacağını taahhüt ettiği için tahliye edilmektedir. Denetimli serbestlik ihlali durumunda hükümlünün yararlandığı infaz şekli ortadan kalkar. Denetimli serbestlik ihlali durumunda hükümlü tekrar cezaevine alınır. CGTİHK’nin 105/A–6 fıkrasına göre denetimli serbestlik ihlali farklı şekillerde olabilir.

Denetimli serbestlik yasasını ihlal eden hükümlünün koşullu salıverilme tarihine kadar olan cezasının infazı için kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine, infaz hâkimi tarafından karar verilir. Dikkat edilirse kanun koyucu burada söz konusu infaz usulüne karar vermede infaz hâkimine tanıdığı takdir yetkisini tanımamış ve şartların oluşması hâlinde cezanın kapalı cezaevinde infaz edilmesine karar vermesini bir zorunluluk olarak belirtmiştir.

Denetimli serbestlik ihlali durumunda hükümlü cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan bölümünün infazı amacıyla yeniden cezaevine alınır. Ancak dışarıda denetimli serbestlik kanunu uygulamasından yararlandığı süreler hükümlünün cezasından mahsup edilir. Dolayısıyla kişinin dışarıda geçirdiği süreler cezaevinde geçirilmiş gibi kabul edilmektedir.

5275 Sayılı CGTİHK’nin denetim planına uymamakta ısrar etme en az iki usulüne uygun ihtara rağmen hükümlünün davete icabet etmemesi ya da başka bir yolla haberdar olmasına rağmen denetime uymamakta ısrar etmesi halinde (denetimli serbestlik imza ihlali) söz konusu olur. Buna göre denetimli serbestlik ihlali için iki kez ihtar gerekir (Yargıtay 1. Ceza Dairesi, K.2016/3083; Yargıtay 7. Ceza Dairesi, K.2015/21337).