ÇOCUKLA ŞAHSİ İLİŞKİDE AYNI ŞEHİR-FARKLI ŞEHİR AYRIMI
T.C
YARGITAY
2.HUKUK DAİRESİ
ESAS NO:2015/2150
KARAR NO:2015/1346
>ÇOCUKLA ŞAHSİ İLİŞKİ AYNI ŞEHİR- FARKLI ŞEHİR AYRIMI.
TMK 323.madde
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacı (kadın)’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md. 186/1) geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md. 185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek boşanma dava tarihinden boşanma hükmünün kesinleşmesine kadar geçerli olacak ve davacı kocanın askerde olduğu dönemler hariç (12.12.1966 gün -5/11 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı) tutulmak üzere müşterek çocuk yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
3-Mahkemece, müşterek çocuk Lubeyna Sevdanur’un velayeti davalı anneye bırakılmış müşterek çocukla baba arasında “aynı şehirde oturmaları hali” ve “farklı şehir veya ülkede oturmaları hali” için ayrı ayrı kişisel ilişki düzenlenmiştir. Davalı annenin, velayetine bırakılan çocukla birlikte Fransa ülkesinde, davacı babanın ise Türkiye’de oturduğu anlaşılmaktadır. Taraflar mevcut duruma göre ayrı ülkelerde yaşıyor olmakla birlikte, günümüzdeki ulaşım olanaklarındaki kolaylık gözetildiğinde, kişisel ilişkiye dair düzenleme yapılırken, taraflar bu hususun dikkate alınmasını açıkça talep etmemişlerse, “ayrı şehir, ayrı ülke ayrımına” gidilmesinin de önemi bulunmamaktadır. Bu bakımdan, ayrı şehir veya ayrı ülke ayırımına gidilmeksizin babalık duygularını tatmine elverişli, çocuğun da baba sevgisi ve şefkatini tatmasına yeterli, daha uygun süreyle kişisel ilişki tesisi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar
YARGITAY
2.HUKUK DAİRESİ
ESAS NO:2015/2150
KARAR NO:2015/1346
>ÇOCUKLA ŞAHSİ İLİŞKİ AYNI ŞEHİR- FARKLI ŞEHİR AYRIMI.
TMK 323.madde
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacı (kadın)’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md. 186/1) geçimine, (TMK md.185/3) malların yönetimine (TMK. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.md. 185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek boşanma dava tarihinden boşanma hükmünün kesinleşmesine kadar geçerli olacak ve davacı kocanın askerde olduğu dönemler hariç (12.12.1966 gün -5/11 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı) tutulmak üzere müşterek çocuk yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
3-Mahkemece, müşterek çocuk Lubeyna Sevdanur’un velayeti davalı anneye bırakılmış müşterek çocukla baba arasında “aynı şehirde oturmaları hali” ve “farklı şehir veya ülkede oturmaları hali” için ayrı ayrı kişisel ilişki düzenlenmiştir. Davalı annenin, velayetine bırakılan çocukla birlikte Fransa ülkesinde, davacı babanın ise Türkiye’de oturduğu anlaşılmaktadır. Taraflar mevcut duruma göre ayrı ülkelerde yaşıyor olmakla birlikte, günümüzdeki ulaşım olanaklarındaki kolaylık gözetildiğinde, kişisel ilişkiye dair düzenleme yapılırken, taraflar bu hususun dikkate alınmasını açıkça talep etmemişlerse, “ayrı şehir, ayrı ülke ayrımına” gidilmesinin de önemi bulunmamaktadır. Bu bakımdan, ayrı şehir veya ayrı ülke ayırımına gidilmeksizin babalık duygularını tatmine elverişli, çocuğun da baba sevgisi ve şefkatini tatmasına yeterli, daha uygun süreyle kişisel ilişki tesisi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar