ADLİ TATİL VE İDARİ İZİNLERİN BİRLEŞMESİ VE TEMYİZ SÜRELERİ
YARGITAY
22. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO. 2017/2560
KARAR NO. 2017/4157
KARAR TARİHİ. 2.3.2017
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı … … … ve Ticaret A.Ş. vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 321. maddesinin …. fıkrasında, “Kararın tefhimi, mahkemece hükme dair tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması ile gerçekleşir. Ancak zorunlu hâllerde, hâkim bu durumun sebebini de tutanağa geçirmek suretiyle, sadece hüküm özetini tutanağa yazdırarak kararı tefhim edebilir. Bu durumda gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir.” hükmü düzenlenmiştir. Bu sebeplerle basit yargılamada 6100 Sayılı Kanun’un 297/…. maddesindeki unsurları taşıyan hükmün, 6100 Sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca gerekçeli olarak açıklanması zorunludur.
Karar, hükmü temyiz eden davalı … ve … İnşaat ve Ticaret Anonim Şirketi vekilinin yüzüne karşı verilmiş, davalı vekili ……..2014 tarihli süre tutum dilekçesi ile temyiz başvuru harcı ile maktu temyiz karar harcı yatırarak kararı temyiz etmiştir. Davalı vekiline eksik temyiz karar harcını … gün içinde yatırması için çıkarılan muhtıra 26…..2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı vekili eksik temyiz harcını 05.01.2015 tarihinde yatırmıştır. Mahkemece eksik harcın süresinden sonra yatırılması nedeni ile 01.07.2016 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ : Davalı … ve O…İnşaat ve Ticaret Anonim Şirketi vekiline eksik temyiz harcını … gün içinde yatırması için gönderilen muhtıra 26…..2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. … günlük sürenin son günü 02.01.2015 günü olup bu günün …. … ve … Genel Müdürlüğü’nün 30…..2014 tarih ve 12351 Sayılı yazısına göre resmi tatil olmayıp idari izin verilen bir gün olduğu anlaşılmaktadır. İdari izinli günler resmi tatil olmadığından sürelerin durması ya da ilk iş gününe kadar uzaması sözkonusu değildir. Hal böyle olunca, Mahkemenin eksik temyiz harcının süresinde yatırılmaması nedeni ile temyiz dilekçesinin reddine dair 01.07.2016 tarihli ek kararı usul ve kanuna uygundur. Davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 02.03.2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
T.C.
YARGITAY
12. HUKUK DAİRESİ
ESAS NO. 2017/211
KARAR NO. 2017/1171
KARAR TARİHİ. 6.2.2017
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesi kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Alacaklı tarafından kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla icra takibine başlandığı, borçlunun zamanaşımı itirazı ile icra mahkemesine başvurduğu, … 1. İcra Hukuk Mahkemesi’nin 18/08/2016 tarih ve 2016/106 E. 431 K. sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği, borçlu vekili tarafından itirazın reddine dair ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, … 1. İcra Hukuk Mahkemesi’nce HMK’nun 344. maddesi gereğince istinaf kanun yoluna başvuru için gerekli harçların yatırılması için borçlu vekiline 07.09.2016 tarihinde muhtıra tebliğ edildiği, … Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nin 25/10/2016 tarih ve 2016/42 E. 2016/42 K. sayılı kararı ile borçlu vekilinin istinaf harcını yasada belirtilen bir haftalık süre geçtikten sonra 19/09/2016 tarihinde yatırdığı, 7 günlük sürenin bitiminin resmi tatil günü olan 14/09/2016 tarihine denk geldiği, takip eden ilk iş günü olan 16/09/2016 tarihinde sürenin sona erdiği, 16/09/2016 tarihi kamu çalışanları için idari izin olsa da resmi tatil olmadığı gerekçesiyle, borçlu vekilinin istinaf başvurusunun 6100 Sayılı HMK’nun 352 maddesi uyarınca usulden reddine karar verildiği, borçlu vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı HMK’nun 361 maddesi uyarınca temyiz yoluna başvurduğu anlaşılmaktadır.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının İİK’nun 364. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken HMK’nun 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 31,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 06/02/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.