ÖRGÜT KAPSAMINDA IŞLENEN SUÇLARDA 58. MADDESINDE UYGULANMASI ALEYHE TEMYIZ OLMADIĞINDAN BOZMA NEDENI YAPILMADI ISE SONRADAN EK KARAR ILE 58. MADDE UYGULANMASINA KARAR VERILEMEZ.

Suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olma, yağma ve kasten yaralama suçlarından İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/01/2014 tarihli ve 2014/51değişik iş sayılı içtima kararı ile 12 yıl 8 ay 15 gün hapis cezasına hükümlü S. K.’nün bu cezasının infazı sırasında, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının hangi infaz rejiminin uygulanacağı hususunda bilgi verilmesine dair talebinin kabulü ile cezaların infazının 5275 sayılı Kanun’un 107/4. maddesi gereğince mükerirlere özgü infaz rejimine göre yapılmasına ilişkin İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemenin 11/11/2014 tarihli ve 2010/913 değişik iş sayılı kararı üzerine Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 17/11/2015 tarihli müddetnameye hükümlü tarafından yapılan itirazın reddine dair anılan Mahkemenin 29/03/2016 tarihli ve 2010/267 esas, 2011/221 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine ilişkin İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/06/2016 tarihli ve 2016/356 değişik iş sayılı kararının, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 02/06/2017 tarihli ve 2017/1229 esas, 2017/2269 sayılı ilamı ile kanun yararına bozulmasını müteakip, bozma sonrası İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının eksik infazın tamamlanmasına yönelik talebinin kabulüne dair İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/10/2017 tarihli ve 2010/267 esas, 2011/211 sayılı ek kararına sanık müdafii tarafından yapılan itirazın reddine dair mercii İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/09/2017 tarihli ve 2017/970 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Her ne kadar adı geçen hükümlünün infaz rejiminin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 107/4. maddesi olması gerektiğinden bahisle evvelce verilen kanun yararına bozma talebimiz üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 12/06/2017 tarihli ve 2017/1229 esas, 2017/2269 karar sayılı ilamıyla hükümlü hakkındaki infaz rejiminin 5275 sayılı Kanun’un 107/4. maddesi olması gerektiğinden bahisle bozma kararı verilmiş ise de; dosyanın diğer sanığı A. K. hakkında infaz rejimi olarak 5275 sayılı Kanun’un 107/4. maddesinin uygulanamayacağı gerekçesiyle 16/01/2018 tarihli ve 35-12861-2017-Kyb sayılı yazımız ile kanun yararına bozma yoluna başvurulmuş olması karşısında, aynı suçu birlikte işleyen sanıklar arasında infaz rejiminde eşitlik olması bakımından sanık Selman Kümürcü lehine kanun yararına bozma yoluna başvurulmakla; İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/09/2011 tarihli ve 2010/267 esas, 2011/221 sayılı kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılan temyiz incelemesi neticesinde, sanık hakkında kurulan hükümler yönünden suç örgütü üyesi olan sanığın örgüt kapsamında işlediği işbu suçlar yönünden 5237 sayılı Kanun’un 58/9. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesinin aleyhe temyiz bulunmadığı cihetle, bozma nedeni yapılmayarak hükümlerin anılan Dairenin 02/12/2013 tarihli ve 2012/5822 esas, 2013/7155 sayılı kararı ile onandığı, dolayısıyla bu durumun sanık hakkında kazanılmış hak olduğu, her ne kadar 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinin uygulanmasına yönelik hataların infaz aşamasında mahallinde halledilebileceğine dair yerleşmiş Yargıtay içtihatları olsa da, mevcut inceleme konusu dosyada yukarıda belirtildiği üzere anılan Kanun’un 58. maddesinin uygulanmamasına yönelik yapılan hata üzerine aleyhe temyiz bulunmadığından söz konusu hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 02/12/2013 tarihli ve 2012/5822 esas, 2013/7155 karar sayılı ilâmıyla onanması karşısında, Mahkemece hükmün temyiz incelemesi neticesinde kesinleşmesinden sonra ek kararla hükümde değişiklik yapılamayacağı, hükümlü hakkında örgüt faaliyeti çercevesinde işlenen nitelikli yağma ve silahlı kasten yaralama suçlarından dolayı somut olayda ne 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinin ne de 5275 sayılı Kanun’un 107/4. maddesinin uygulanma imkanının kalmadığı gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 30/10/2019 gün ve 94660652-105-35-12846-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/09/2017 tarihli ve 2017/970 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.